Kirstenbosch & Robbeneiland

1 december 2016 - Kaapstad, Zuid-Afrika

Donderdag 1-12-2016

Het bezoek aan de Tafelberg gaat niet door. Wegens omstandigheden gesloten. De mist is zo dik dat er geen hand voor ogen is te zien. Als alternatief schudt Louis Kirstenbosch uit de mouw. Daar zijn hele mooie botanische tuinen. We maken een wandeling over de elf meter hoge luchtbrug, zodat we tussen de boomtoppen lopen. Dan gaan enkelen van de groep verder met de hop-on-hop-of bus en de meesten stappen weer in onze eigen bus. Vervolgens splitst de groep zich nogmaals in de mensen die naar Robbeneiland gaan en degenen die hier niet heen willen. De Tafelberg schijnt nu wel open te zijn, want het is plotseling heel helder weer. Helaas, de berg is toch nog gesloten, want het waait te hard voor de kabelbaan. Aangezien ik (JF) acht jaar geleden al op Robbeneiland ben geweest, heb ik besloten niet mee te gaan. Hieronder dus het verslag van Klaas van zijn bezoek aan Robbeneiland.

Naar Robben-eiland:

We worden eerst naar het Waterfront gebracht, waar we bij een Belgisch restaurant wat eten. Het aanbod Belgische bieren is verleidelijk, maar we houden ons in. Na de lunch naar de boot-terminal. Ik (Klaas) heb van de reisleider de kaartjes gekregen, dus iedereen houdt mij extra in de gaten. Na het passeren van controle-poortjes kunnen we de boot op. Wegens drukte moeten we benedendeks zitten. Op Robben-eiland aangekomen worden we naar de bus geleid voor een tochtje over het eiland. Robben-eiland is ooit de opvangplaats geweest van lepra-leiders, maar heeft zijn bekendheid te danken aan het opsluiten van vele politieke gevangen, die tegen de apartheid in opstand kwamen. De bekendste onder hen is Nelson Mandela. Na de bustocht gaan we door de barakken. Een man, die ooit als politieke gevangene heeft gezeten, leidt ons rond. Er zijn veel groepscellen (tot 40 man), maar ook veel cellen voor één mens. Mandela zat 18 jaar in zo’n cel. Deze gevangen mochten twee keer per dag een half uur in de ommuurde binnenplaats luchten. Je raakt gedeprimeerd van alle verhalen die je op de wanden van de cellen leest. Uiteindelijk gaan we weer met de boot naar Kaapstad. Onderweg zien we nog robben, waar het eiland zijn naam aan te danken heeft. Zittend op het bovendek (veel wind) zien we Kaapstad –met op de achtergrond de Tafelberg- opduiken.

Dan weer met de bus naar het hotel, douchen en met 7 andere reisgenoten Italiaans eten. De avond vloog voorbij.

Foto’s